Historia automatycznych wypożyczalni rowerów miejskich sięga 1965 roku, gdy Holender Luud Schimmelpennink z ruchu społecznego Provos wraz ze znajomymi zebrał kilkaset rowerów, pomalował je na biało i rozstawił w różnych miejscach Amsterdamu do darmowego użytku. Ta inicjatywa została nazwana Planem Białego Roweru ( White Bicycle Plan ).
Tyle mówi legenda. Sam inicjator przyznał, że prowokacja nie miała aż takiego rozmachu – do użytku oddano zaledwie dziesięć rowerów, które szybko zostały zarekwirowane przez policję. Tym samym akcja trwała niecały miesiąc.
Jednym z pierwszych oficjalnych (tj. utworzonych przez instytucję publiczną ) programów, który odniósł sukces i funkcjonuje do tej pory, jest Vélos Jaunes, powstały we francuskim mieście La Rochelle w 1974 roku. Od tego czasu koncept rozwijał się, wprowadzano elektroniczne systemy, aby uniknąć kradzieży, montowano kamery CCTV na stacjach w celu zapobieżenia wandalizmowi. Zwiększano również sieć stacji dokujących, aby poprawić funkcjonalność serwisu. Po wielu ulepszeniach automatyczne wypożyczalnie rowerowe są dostępne w całej Europie. Pierwszy polski system powstał w 2008 roku w Krakowie. W ślad byłej polskiej stolicy poszły inne duże miasta i obecnie podobne programy dostępne są także w Poznaniu, Warszawie, Opolu, Rzeszowie, Wrocławiu i Sopocie ( stan na sierpień 2013 ).
Jednym z największych systemów wypożyczalni jest funkcjonujący w Londynie Barclays Cycle Hire, który ze względu na popularność miasta wśród polskich turystów i emigrantów postanowiliśmy dzisiaj przybliżyć naszym czytelnikom.
System został uruchomiony w 2010 roku i szybko ochrzczono go nazwą „rower Borysa”, od imienia Borisa Johnsona, który sprawował stanowisko burmistrza Londynu w tym czasie ( i który zgodnie z politycznym modus operandi przypisał sobie za niego wszystkie zasługi ). Po trzech latach funkcjonowania użytkownicy mogą wybierać spośród ponad ośmiu tysięcy rowerów rozmieszczonych na 570 stacjach dokujących. Stanowisk dokujących jest ponad piętnaście tysięcy, co pomaga ograniczyć problem braku miejsc do dokowania na najbardziej ruchliwych stacjach.
Sponsorem inicjatywy jest bank Barclays, którego logo i charakterystyczne kolory są widoczne na elementach rowerów i stacji. Bank zobowiązał się do zainwestowania dwudziestu pięciu milionów funtów w program na przestrzeni pięciu lat, co stanowi osiemnaście procent pierwotnych kosztów budowy. Koordynacją pracy systemu, konserwacją i redystrybucją rowerów zajmuje się firma realizująca zamówienia publiczne o nazwie Serco Group.
