Do założenia konta wymagane jest podanie imienia, nazwiska, pełnego adresu zamieszkania i aktualnego adresu e-mail. Każdy użytkownik jest również zobowiązany do przekazania numeru paszportu swojemu gospodarzowi, a ten może go wysłać do administratorów strony na przechowanie i jest zobowiązany do potwierdzenia tożsamości gościa po jego przybyciu, porównując otrzymany uprzednio numer z tym, który widnieje na dokumencie. Podanie wszelkich dodatkowych informacji jest dobrowolne. Jedynie wybrane przez nas dane są wyświetlane na naszym profilu. Adresy e-mail nigdy nie są wyświetlane, więc pozostali użytkownicy, chcąc nawiązać kontakt, muszą używać formularza kontaktowego dostępnego w serwisie. Tożsamość nowych członków jest weryfikowana przez wolontariuszy.

Użytkownicy nie mogą żądać zapłaty za nocleg ( serwis jest z założenia non-profit ), mają jednak możliwość umówienia się co do finansowania innych usług, np. przygotowywania posiłków dla gości. Należy określić też, co dokładnie się oferuje ( osobny pokój czy np. kanapa w salonie ) i czego oczekuje się od gości ( niepalenia, zmywania naczyń, etc. ).

Mocną stroną serwisu jest różnorodna i zaangażowana, choć malejąca społeczność. Negatywnie wyróżnia się brzydki interfejs i słaba funkcjonalność strony.

Największy

Cztery lata po Hospitality Club powstał inny serwis, będący obecnie liderem na rynku. Couchsurfing ( „surfowanie na kanapie”), bo o nim mowa, dziesięć lat po debiucie posiada około sześciu milionów użytkowników w ponad stu tysiącach miast na całym świecie. W 2011 roku organizacja non-profit zarządzająca portalem została zlikwidowana a udziały sprzedane korporacji Better World Through Travel ( przemianowanej później na Couchsurfing International ), co zdaje się być głównym powodem krytyki i kontrowersji związanych z portalem i co przyczyniło się do odejścia części najbardziej zaangażowanych członków.

Komercyjna działalność pozwoliła jednak na inwestycje, dzięki którym portal jest najbardziej rozwinięty technicznie, bardzo funkcjonalny i przyjemny w obsłudze. Przy każdym profilu mamy m.in. informacje, jaki procent zapytań wysłanych do danego użytkownika spotyka się z odpowiedzią i jaki jest średni czas oczekiwania na nią. Przy wyszukiwaniu potencjalnych gospodarzy jest możliwość filtrowania wyników m.in. ze względu na płeć, wiek, preferencje gospodarza co do przyjmowania zwierząt i dzieci a także możliwości palenia na terenie jego posiadłości. Można również wybrać, czy szukamy kogoś, kto nas ugości, czy może innych podróżników przebywających akurat w danym mieście, którzy są chętni na wspólne spędzenie wieczoru, lub mieszkańca gotowego do wzięcia na siebie roli przewodnika.

Zakładając konto za couchsurfing.org nie jesteśmy zobowiązani do oferowania zakwaterowania. Na pytanie „Czy możesz zostać gospodarzem ?” mamy do wyboru cztery opcje odpowiedzi: „nie teraz” ; „tak” ; „może” i „aktualnie podróżuję”. Podobnie jak w omawianym powyżej Hospitality Club, możliwe jest wzięcie udziału w jednym z organizowanych przez społeczność spotkań „na żywo”.

Poza systemem rekomendacji portal oferuje również inne formy weryfikacji użytkowników. Jedną z nich jest dobrowolna darowizna na rzecz serwisu uiszczana kartą kredytową, co pomaga ( w dość ograniczonym zakresie) zidentyfikować osobę po danych karty. Po udzieleniu takiej donacji przy naszym profilu pojawi się mały, zielony ptaszek potwierdzający przejście procesu weryfikacji. Podczas całego procesu musimy również podać adres, na który zostanie wysłany unikalny kod. Należy go podać administratorom strony.  W ten sposób można przypisać adres korespondencyjny do danej osoby i porównać go z deklarowanym na profilu.

Istnieje też system poręczeń ( vouching system ), który pozwala znającym się użytkownikom poświadczać dobre intencje danego gościa lub gospodarza. Warto również skorzystać z rad zawartych w zakładce w serwisie, zgłębiającej temat bezpiecznych praktyk przy wyborze naszego nowego gospodarza lub towarzysza.